Nederlands of Vlaams? Aan jou de keuze

21 maart 2017 / Vlaams

Laten we beginnen met een wist-je-datje. Wist je dat er in Vlaanderen tot diep in de twintigste eeuw geen algemene taal was? En ook nu heeft elke regio zijn dialect. Als kleine ukkepuk verhuisde ik van West-Vlaanderen naar Oost-Vlaanderen en later belandde ik ook nog eens in Limburg. Ik sprak dus een mengelmoes. Alle geluk was er het Algemeen Nederlands, daar kon ik me wel goed in uitdrukken. Dat er af en toe eens een Oost-Vlaams, Limburgs of West-Vlaams woord uit m’n mond kwam, dat vond ik niet zo’n ramp.

Algemeen Nederlands?

Ik dacht dat ik Algemeen Nederlands sprak. Tot ik aan de slag ging bij het Nederlandse Contentbureau, omringd door tien Nederlanders. Natuurlijk wist ik dat er een verschil was tussen Nederlands en Vlaams, maar dat er zo’n groot verschil zou zijn? Dat had ik echt niet verwacht, vooral niet in geschreven teksten. Ik vond van mezelf dat ik teksten in het Standaardnederlands op papier zette, want in vorige jobs bij Belgische bedrijven was dat ook steeds de norm.

Hoe Vlaams is het Nederlands?

Bij Contentbureau wisten ze wel al langer dat er een groot verschil was. Er kwamen steeds meer Vlaamse klanten bij Contentbureau aankloppen en die wilden natuurlijk een tekst voor de Vlaamse markt. Vandaar de roep naar een Vlaamse contentcreator, want standaardtaal in België bestaat. Een tekst die Hollands klinkt? Die vlieger gaat niet op in Vlaanderen. Net zoals een Vlaamse tekst in Nederland niet werkt.

Vroeger was de regel: Vlaams is fout, maar dat is helemaal gedateerd. Want tegenwoordig is de klant koning. En als die klant nu een Vlaamse tekst wil omdat zijn doelgroep in Vlaanderen zit, dan is het logisch dat er met die doelgroep in het Vlaams gecommuniceerd wordt.

De verschillen?

Als Belg zeg je bijvoorbeeld ‘repareren’ en ‘confituur’. Maar als een Nederlander ‘herstellen’ of ‘jam’ zegt, dan begrijpen we elkaar ook wel. Het wordt een ander verhaal als iemand het heeft over een pinpas. “Pinpas? Bankkaart bedoel je?”. Of als een Vlaming een telefoontje verwacht in de voormiddag, dan bel je hem tussen 9.00 en 12.00 uur. In Nederland zou de telefoon pas tussen 12.00 en 14.00 uur rinkelen.

Zo kunnen we nog even doorgaan:

• In Nederland is een trein van de NS opgeheven, terwijl in Vlaanderen de trein van de NMBS is afgeschaft.
• Dekvloer? In Vlaanderen noemen ze dat gewoon chape. Net zoals een aanhangwagen een remorque is.
• Vlamingen overslapen zich weleens. Nederlanders niet. Die verslapen zich gewoon.
• Van mkb had ik nog nooit gehoord. Van kmo dan weer wel.
• Kent iemand het verschil tussen javel en bleekwater en tussen fier en trots?
• Een opendeurdag klinkt mij logisch in de oren, maar een open huis?
• Bij een revalidatie breng ik een bezoekje aan de kinesist, niet aan de fysiotherapeut.
• Jus d’orange wordt in Vlaanderen geassocieerd met Nederlanders die in Frankrijk op reis zijn, want sinaasappelsap of appelsiensap klinkt correcter.
• Een Nederlander verwacht vaak binnen 24 uur antwoord, terwijl een Vlaming dat binnen de 24 uur verwacht. Zonder de ‘de’ gaan Vlamingen ervan uit dat er de eerste 23 uren helemaal niets gebeurt.

Kortom, er is inderdaad een standaardtaal in ons taalgebied. Maar taal evolueert en er zijn altijd nuanceverschillen. Er is helemaal niets mis met het vervlaamsen of verhollandsen van teksten. Want zo spreek je jouw doelgroep echt aan en vermijd je misverstanden. Je teksten hebben als doel te verkopen, toch? Alleen zo verdien je geld als water/slijk*.

Benieuwd hoe ik bij Contentbureau jouw Nederlandse tekst helemaal Vlaanderen-proof maak? Neem contact met ons op! Dat kan via e-mail of 030 – 20 80 059.

*Schrap wat niet past.

Headerafbeelding: Wikimedia Commons

Deel dit artikel